Ҳамаи Шумо ва дар шахсияти шумо тамоми халқи шарафманди сарзамини Тоҷикистони азизамонро ба муносибати 32 солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар таърихи чандинҳазорсолаи миллати тоҷик саҳифаи нав боз карда, моро аз хатари нобудӣ наҷот дод ва ба мо имкон дод, ки ҳаёти озоду гул-гулшукуфон барпо намоем, самимона табрик мегӯям.
Дӯстони азиз!
Тавре аз таърих маълум аст, ба даст овардани истиқлолият барои ҳар як халқу миллат осон нест. Халқи мо ин ҳақиқатро амиқ дарк намуда, хотираи аҷдодони худро, ки дар мубориза барои истиқлолият фидокорӣ ва мардонагӣ нишон дода, ҷони худро дареғ надоштаанд, эҳтиром ва дар дилҳояшон абадӣ нигоҳ медоранд.
Дар ин рӯзҳо мо он давраҳои дар ҳақиқат барои миллатамон душвори ҷанги таҳмилии шаҳрвандиро ба ёд оварда, шодмонӣ аз он менамоем, ки ҳамаи он мушкилотҳоро паси сар намудаем.
Дар он вақт вазъияти кор дар ҷумҳурӣ аз боиси фаъолияти ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ, системаи куҳнашудаи давлатдории шуравӣ, пеш аз ҳама дар соҳаи таъминоти иҷтимоӣ хеле тезу тунд гашта, характери махсусан хавфнок ва интиқодӣ пайдо намуда мамлакати тозабунёди мо дар ҳақиқат дар вартаи нобудшавӣ қарор гирифт.
Ва ҳатто дар чунин вазъияти ниҳоят душвор, мо аз роҳи интихобкардаамон — роҳи истиқлолият ру нагардонидем. Ҳамаи ин бо шарофати заҳматҳои шабонарӯзии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон амалӣ гашт. Пешвои муаззами миллат хуб медонистанд, ки дар лаҳзаи барои мо муҳимтарин ва сарнавиштсоз, дар баробари душворию монеаҳо ақибнишинӣ кардан баробар ба хиёнат нисбат ба наслҳои имрӯза ва оянда аст. Маҳз дар он вақт халқи мо баробари Сарвари давлат мардонагӣ ва устуворӣ барин хислатҳои худро равшан нишон дод, ба ояндаи бузурги Тоҷикистон бовариро гум накарда ва бовар дорам, ки онро ҳамеша нигоҳ медоранд.
Воқеан, аз рӯзҳои аввали Истиқлолият, новобаста аз он ки вазъи халқу миллати то чӣ андоза душвор ва хатарнок буд, сарфи назар аз он ки мо маҷбур шудем, ки монеаҳои гуногун, мушкилоти шадидро дар ҳар қадам паси сар намоем, мо пайгирона таҳияи стратегияи амиқи аз ҷониби Пешвои муаззами миллат андешидаро идома додем, ки ба вазифаҳои имрӯза ва ояндаи мамлакатамон ҷавоб медиҳад.
