Омӯзгорони гиромиқадр, донишҷӯён ва ҳамватанони азиз!
Шуморо ба муносибати Иди касбии омӯзгорон, ки ҳамасола якшанбеи аввали моҳи октябр дар ҷумҳурии мо ҷашн гирифта мешавад, аз самими қалб табрик мегӯям. Ин иди хос ва пурмазмунест, ки баҳри гиромидошти нақши касби омӯзгорӣ дар рушду инкишофи ҷомеа, таҷлил мегардад.
Омӯзгорон на танҳо интиқолдиҳандаи дониш ва малака, балки мураббиҳое ҳастанд, ки дар ташаккули шахсияти мутахассисони оянда саҳми бебаҳо мегузоранд. Кори омӯзгор бебаҳо аст, зеро омӯзгор дониш, таҷриба ва қувваи худро барои ҳар як донишҷӯ сарф карда, ба онҳо барои ноил шудан ба ҳадафҳои ҳаётии худ, кӯмак мерасонанд. Ба омӯзгорон муроҷиат карда, гуфтаниам, ки Шумо бинокорони ҷомеаи созандаву пешрафта мебошед, зеро фаъолияти шумо ба рушду тарбияи насли наврас нигаронида шудааст.
Алоҳида қайд кардан зарур аст, ки пешбурди фаъолияти пурсамари омӯзгорӣ на танҳо донишу истеъдод, балки дастгирии давлату ҳукуматро низ талаб мекунад. Ба шарофати меҳнат ва ғайрати Ҳукумати кишвар таҳти роҳбарии Президенти хирадманд, мо дар системаи маорифи ҷумҳуриамон пешравиҳо мебинем. Ҳукумат барои рушди соҳаи маориф шароити мусоид фароҳам оварда, бо дарки моҳияти касби омӯзгорӣ барои ояндаи Ватан тамоми кӯшишҳоро ба харҷ медиҳад.
Нақши Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллатамон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дар дастгирии мутахассисони ҷавони соҳаи маориф, аз ҷумла омӯзгорони оянда махсусан таъкид кардан мехоҳам. Бо шарофати роҳбарии хирадмандона ва дастгирии доимии Пешвои миллати худ, мо мебинем, ки сифати таълиму тарбия боло рафта, имкониятҳои ҷавонон барои рушду амалӣ гардонидани неруи худ афзоиш меёбанд. Сарвари давлат моҳияти таҳсилотро дарк намуда, мутахассисони ҷавон, бахусус соҳаи маорифро фаъолона дастгирӣ менамоянд, зеро ояндаи кишвари мо аз омӯзгорон вобаста аст ва инро ҳам Пешвои миллат борҳо зимни баромади худ таъкид месозанд.
Як иқтибосеро аз осори олимони гузашта дар бораи нақши омӯзгор баён кардан мехоҳам: «Омӯзгор чароғест, ки роҳи донишу маърифатро мунаввар месозад. Вай пулест миёни гузаштаву оянда, ки донишу маҳоратҳои худро мерос гузошта барои кашфиётҳои нав илҳом мебахшад». Ин иқтибос ба мо аҳамияти кори шумо ва таъсири шумо ба наслҳои ояндаро хотиррасон мекунад. Ҳамзамон омӯзгор тарбиятгари насли шоиста, барандаи маърифат ба ҷомеа, наҷотбахши ҷомеа аз зулмот байни халқи тамаддунсози мо ҳамеша мақоми арзанда дошт ва имруз низ бо ғамҳориҳои пайвастаи Пешвои муаззами миллат мақоми боз ҳам волотару зебандаро пайдо намудааст.
Устодони азиз!
Дар ин рӯзи фархунда мехоҳам ба шумо дар касби душвор, вале наҷиб илҳом, нерӯ ва шодӣ орзу намоям. Бигузор ҳар як кори шумо бо муваффақияту комёбиҳои шогирдонатон мукофотонида шавад. Бигзор ҳузури шумо дар муассисаи мо як манбаи илҳом ва ҳавасмандии ҳар як донишҷӯ бошад. Ва бигзор нуфузи шумо аз деворҳои макони таълимдиҳиатон бурун гузарад ва дар дилу зеҳни насли наврас осоре гузорад. Рузи омузгорон, ки рамзи арҷгузори ба садоқати Устод ва хираду дониш аст, муборак бошад!
Барои хидмати фидокорона ва саҳми шумо дар ояндаи Ватанамон ташаккур.
Бо камоли эҳтиром ва орзуҳои беҳтарин,
директори МДТ “Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ”
н.и.т. Ашуриён Шаҳло Сайфуллозода
