Мақолаҳо ТЕРРОРИЗМ ВА АМАЛҲОИ НОМАТЛУБ Бо admin Охирин навсозӣ Apr 12, 2024 0 Дар илми муосир мафҳуми «экстремизм» ба маънои якдилона вуҷуд надорад, дар таҷрибаи ҳуқуқии ҷаҳонӣ ягонагии ягона вуҷуд надорад. “Экстремал” ва онро ҳамчун ӯҳдадорӣ ба дидгоҳҳо ва чораҳои шадид шарҳ додан мумкин аст. Экстремизм (аз калимаи лотинии гирифташуда экстремум – экстремизм) ин назария ва амалияи ноил шудан ба мақсадҳои иҷтимоӣ-сиёсӣ, мазҳабӣ, миллӣ тавассути усулҳои «экстремистӣ» ва манъшуда мебошад. Бо ин усулҳо истифодаи қувваи ғайриқонунии қонун, зӯроварӣ, дахолат ба ҳуқуқ ва озодиҳои инсон ва шаҳрванд пешбинӣ шудааст. Дар баъзе кишварҳо чунин амалҳо ҷиноят бар асоси адоват ва нафрат номида мешаванд, аммо дар ин ҳолат адоват ва нафрат на танҳо нисбати як шахс ҳамчун шахсият, балки ҳамчун намояндаи як гурӯҳи муайяни миллӣ, динӣ, иҷтимоӣ, ҳамчун интиқолдиҳандаи баъзе сиёсат ва ақидаҳо ва эътиқодҳои идеологӣ. Терроризм- дар луғат ба маънои бо роҳи зӯроварӣ ва қатлу куштор аз худ кардани давлатҳо омадааст. Ҳоло, ки як масъалаи муҳим, ки ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст ин Терроризм ва Экстремизм мебошад. Терроризм махсусан дар солҳои охир оқибатҳои зиёди харобиовар ва талафоти зиёди ҷонӣ аз худ боқӣ гузошта, монеаи ташаккули ҷомеаи ороми башарият гардидааст. Таҳлилҳо собит менамоянд, ки ба хулосае оем, ки амалҳои анҷомдодаи террористону экстремистон бештар ба дину мазҳаб робита дошта, рушди илму техника ва инсонияту зиндагии онро инкор мекунанд. Дар замони мо, ҷомеаи муосир бинобар модернизатсия дар ҳаёти ҷамъиятӣ дигаргуниҳои системаи арзиширо аз сар мегузаронад. Равандҳои ҷаҳонишавӣ дар соҳаҳои иқтисодӣ, сиёсӣ ва фарҳангӣ, ки аҳолии кишварҳоро ба ҷараёнҳои мухталифи табиат ва сатҳҳои гуногун ҷалб мекунанд, робитаҳои сохтории ҷомеаҳои мушаххас ва умуман ҷомеаро мушкилтар мекунанд. Ин омилҳо то андозае шиддатро дар муносибатҳои байни миллатҳо, ки бо низоъҳои қавмӣ ҳамроҳ мешаванд, ба вуҷуд меоранд ва дар ин асос гурӯҳҳои мухталифи оппозитсионӣ пайдо мешаванд, ки тавассути экстремизм ваг терроризм натиҷаи дилхоҳро ба даст меоранд.Ва дар ҷое Роҳбари Олии Кишвар Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мефармоянд ва мегӯянд, ки терроризм ва экстремизм ватан, миллат, дин, мазҳаб, таърих ва фарҳанг надорад.Аз ин гуфтахо маълум мешавад,, ки терроризм ва экстремизм аз зуҳуроти номатлубтарини ҷомеаи ҷаҳонӣ ба шумор рафта, боиси ба миён омадани оқибатҳои нохуш гардидааст. Терроризм ва экстремизм дар байни табақаҳои мухталифи ҷомеа, махсусан миёни ҷавонон яке аз муаммоҳои меҳварии ҳаёти башарият буда, оқибат ба бесуботӣ ва вайронкорӣ меорад. Ҳамаи ин воқеияту рӯйдодҳо ҳақиқатеро таъкид менамоянд, ки мушкилоти аср ва таҳдидҳои нав ба тамаддуни башарӣ мунтазам афзоиш ёфта, амнияти давлатҳои хурду бузурги олам ва ҳатто тақдири тамоми аҳли башарро ба хатари ҷиддӣ рӯ ба рӯ сохтаанд. Ин ҳодисаҳо бори дигар исбот намуданд, ки терроризм ва экстремизм, аз як ҷониб, чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар як тахдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини сайёра аст. Дар ин давраи ҳассос мо бояд бениҳоят ҳушёр ва эҳтиёткор бошем хонандагони азиз ва гиромӣ як лаҳза тафаккур кунем дарк мекунем ки ин ҳама ҳарфҳо воқеият дорад. Ҳамватанони Азиз – биёед фирефтаи ин ё он гурӯҳҳои Террористиро нахӯрем, чун ТЕРРОРИЗМ бадтарин зуҳуроти номатлуби асри замон буда, мақсад ва ҳадафи асосии асосиаш аз байн бурдани давлатҳо, миллатҳо, динҳо, фарҳангҳо, таърихҳо ва ғайра мебошад. Биёед ҳама якҷо бошем ва нагузорем, ки ин гурӯҳҳои террористию экстремистӣ ба мақсадҳои худ бирасанд ва ҳама якҷоя ин шиъорро дошта бошем нест бод ТЕРРОРИЗМ. Омӯзгори кафедраи “Фармакология ва забони лотинӣ” – и МДТ “Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ” Гулбекова Манила 0 Мубодила кардан