Пеш 1 то 2 саҳифа Баъдӣ

“Ҷавонон бояд сабақҳои истиқлолиятро ҳаматарафа омӯзанд, аз сиёсати имрӯз огоҳ бошанд, таърихи гузаштаву ҳозираи халқи худро гаштаву бар гашта варақ зананд ва аз Ватан, миллат, забон ва фарҳанги худ ифтихор намоянд”

ЭМОМАЛӢ РАҲМОН

Қабул шудани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон  “Дар бораи Асосгузори   сулҳу Ваҳдати миллӣ Пешвои миллат”  аз ҷониби Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҷонибдорӣ гардидани он аз тарафи Маҷлиси  миллӣ Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба хусус мо ҷавонони давлати соҳибистиқлолро хело хушнуд гардонид, ки боиси ҷонибдории самимонаи мо гашт.

Шукри Ваҳдат, шукри бахти пойдор,
Пешво дорем, дорем ифтихор.
Бемалол аз заҳмати пайвастааш
Гулгулафшон аст Меҳан чун баҳор.

Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомали Раҳмон  барои хизматҳои худ дар ин мақом, ҳақиқатан ҳам арзанда аст. Зеро дар ин рӯзгор, ки ҳар лаҳзае бозингарони ҷаҳонӣ бозии тозаи эҷод мекунанд, мардуми тоҷик ба Пешвои миллат ниёз доранд, то дар атрофи ӯ муттаҳид шуда, аз тӯфонҳои пурталотуни давру замон эмину солим бошанд. 

Таваҷҷуҳи беназир ва дастгириҳои наҷиби Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомали Раҳмон  нисбати насли ҷавони кишвар рӯз аз рӯз афзун мегардад. Хушбахтии ҷавонони тоҷик пеш аз ҳама дар он аст, ки дар фазои сулҳу суботи комил умр ба сар бурда, баҳри амалӣ намудани сиёсати созандаи Роҳбари давлат, ки рамзи иттиҳоду сарҷамъи ва саодату осудагии ҳар як хонадони миллати тоҷик мебошад, камари ҳиммат бастаанд.

Бо дастгирии Асосгузори  сулҳу Ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демоктарии Тоҷикистон муҳтарам Эмомали Раҳмон саҳифаи тозае дар таърихи навин боз шудааст, ки 23 – юми  майро ҳамчун “Рӯзи ҷавонон” ишора кардаанд. Таҷлили рӯзи ҷавонони Тоҷикистон натанҳо шодию хурсандӣ ва тарабу фараҳмандист, балки натиҷагири аз кору пайкори ҷавони кишвар дар ҷодаи бунёдкориҳо, ободонии Ватан, кӯмаку ҳамдастии гурӯҳҳо ва табақаҳои мухталифи насли ҷавон аст. Ба ин маънӣ кишвари азизи соҳибистиқлоли мо, ки дар раванди тадбиқи ислоҳоти сиёсиву иҷтимоӣ ва иқтисодию фарҳангӣ қарор дорад, ба донишу нерӯи созандаи мо, ҷавонон, умед бастааст.

Ҷавонон идомадиҳандаи суннатҳои  таърихию фарҳангии қадими миллати худ, сарчашмаи ташаббусҳои бузург, манбаи ғояҳои нав, эҷодкори тақдири имрузу ояндаи Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошанд. Агар ба саҳифаи 31 солагии Тоҷикистон назар кунем, хоҳем дид, ки ҳама пешравиҳо дар натиҷаи меҳнати пурсамари Пешвои миллат бо такия ба ҷавонон ва дигар табақаҳои ҷомеа ба даст оварда шудааст. Хуш он рӯзе,ки бади рӯзҳои тирра дар диёри мо дубора субҳи умед дамид. Офтоби сулҳу Ваҳдат  ва дӯстӣ шӯълаафшон шуд. Мардуми мамлакат ин идро бо фараҳмандӣ ва ҳисси баланди ватандоӣ бо дастовардҳои бузург ва интизориҳои беандоза пешвоз мегиранд. Дар зарфи 31 соли Истиқлолият кишвари мо чӣ қадар рушду нумӯъ ёфтааст. Акнун моро мебояд, ки ба қадри ҳамин сулуҳу субот, оромию осоиштагӣ ва Ваҳдату ягонагӣ бирасем.

Ин диёри камзамини мо барои хурду калон чун гавҳараки чашм муқаддас аст, зеро ҳар яки мо дар ин хоки зархез ба камол расидем. Ҳамчун гавҳараки чашм бояд ин Ватанро пуштибон бошем, ба қадри он бояд бирасем, зеро гузаштагони мо бо азобу ранҷҳои зиёд ин давлату фарҳангро ба ёдгор гузоштаанд.

Ғамхории Ҳукумат нисбат ба ҷавонон танҳо бо соли ҷавонон маҳдуд намешаванд. Баръакс ҳалли масъалаҳои вобаста ба наврасону ҷавонон минбаъд низ самти муҳимтарини фаъолияти мо хоҳад буд.

Албатта, ғамхории Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомали Раҳмон нисбат ба мо ҷавонон рӯз аз рӯз зиёд гардидааст. Шароитҳои беҳтарин дар ҳар як донишгоҳу донишкадаҳо ва омӯзишгоҳҳову коллеҷҳо фароҳам оварда шудааст. Ҷавонон имкон доранд, ки дар донишгоҳҳои олии мамлакат ва ё дар хориҷ таҳсили илм намоянд. Инчунин ба дастгири бевоситаи Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомали Раҳмон  Маркази миллии тестӣ ба истифода дода шуд ва таҳкид намуд, ки: “Мо барои тарбияи кадрҳои ояндасози мамлакатамон тамоми шароитҳои заруриро муҳайё карда, доир ба интихоби ҷавонони дар ҳақиқат донишманду ояндадор ҳамаи чораҳои дахлдоро андешида истодаем”.

Ин Ватан моро пари парвоз дод,
Сад дареро баҳри дониш боз дод.
Мо ҷавонони адолатхоҳро
Сӯи фардои наку овоз дод.

Ҷавонони соҳибистиқлол дар ҳама давру замон қувваи пешбарандаи ҷомеа буда, ояндаи  миллату давлат ба онҳо вобастааст. Мо дар замоне қарор дорем, ки раванди ҷаҳонишавӣ таҳдидҳои зиёд низ доранд, аз ҷумла хушунату ифротгароӣ.

Яке аз масъалаҳои муҳим ва ҳатто доғдори ҳаёти имруза ифродгароӣ ва зарари он барои ҷомеа ба шумор меравад ки бадбахтона аксар мамолики мусулмонро фаро гирифта, бисёри аз одамон онро аз нигоҳи динӣ шарҳ медиҳанд. Аҷиб он аст, ки ин равандро бисёре аз мусулмонон пайравӣ мекунанд ва ҳатто барои иҷро намудани ин ё он амали террористӣ маблағҳои калонро сарф мекунанд. Аз ин рӯ, барои баланд бардоштани ҳисси ватандӯстии ҷавонон Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон мутобиқи моддаи 16 Қонуни конситутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон” дар самти тарбияи ватандӯстии ҷавонон, “Барномаи давлатии тарбияи ватандӯстии ҷавонони Тоҷикистон барои солҳои 2011-2013 “ қабул намуд, ки барои тарбияи ватандӯстии ҷавонон аҳамияти зиёд дошт.

Имрӯз, ки ҷумҳурии соҳибистиқлоламон дар роҳи сохтани ҷомеаи демократии ҳуқуқбунёд ва дунявӣ қарор дорад, тарбияи ватанпарастии ҷавонон ягона роҳе мебошад, ки баҳри расидан ба ин мақсад моро кӯмак мекунад. Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомали Раҳмон  сиёсати давлатии ҷавононро яке аз рукнҳои аввалин дараҷаи сиёсати Ҳукумат ва Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон шуморида, ҳамеша таъкид  медоранд , ки: “Ҷавонон нерӯи фаъолу боғайрат, қувваи созандаи ҷомеаи моро ташкил медиҳанд. Зеро ҷавонон ободгарони Ватан, соҳибони ояндаи Тоҷикистони мустақилу демократӣ ва такягоҳи боэътимоди давлати соҳибистиқлол мебошад”. 

Давлат ба ҷавонон таваҷҷуҳ зоҳир намуда, барои татбиқи сиёсати давлатии ҷавонон ҷиҳати дастгирии  моддию маънавии ҷавонон, тарбияи ватандустӣ ва ҷалби онҳо ба чорабиниҳои гуногуни сиёсӣ табирҳо меандешад, то ки таълиму тарбия ва кадрҳои тайёр намудааш дар солҳои минбаъда барои идоракунии соҳаҳои гуногун бо омӯзиш ва истифодаи тарбияи пешқадами ҷаҳонӣ хизмат намояд.

Бо сарфарозӣ ва ифтихормандӣ изҳор менамоем ,ки дар идомаи пуштибониҳои ҳамешагии Пешвои муаззами миллат дар роҳи саодати халқу Ватани азизамон бо тамоми ҳастӣ,бо дасту дили пок,умеду ҳадафҳои созанда саҳм мегузорем.

Мо,ҷавонон аҳди ҷавонмардӣ медиҳем,ки бақадри суботи комили кишвар мерасем ва чун пайравони асили Пешвои муаззами милатамон ба халқ ва Тоҷикистони азизсодиқона,софдилона ва поквиҷдона хизмат менамоем.

Гулматов Аъзамхон Холматович
Ассистенти  кафедраи “Технологияи информатсионӣ,
ташхис ва табобати нурӣ” – и МДТ “Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ”

Ҷафаров Ҷовидон Исматуллоевич
Ассистенти  кафедраи “Технологияи информатсионӣ,
ташхис ва табобати нурӣ” – и МДТ “Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ”