Мо, яъне ҳар як фарди ин сарзамин аз ҳамкории Тоҷикистон бо созмонҳои байналмилалии молиявӣ ва дигар шарикони рушд изҳори қаноатмандӣ мекунем. Ин ҳамкориҳо на танҳо ба ноил шудан ба ҳадафҳои миллӣ мусоидат мекунад, балки ғояҳои глобалии рушди устувор ва сулҳро пеш мебарад.
Хулоса, мо, шаҳрвандони Тоҷикистон, ҷонибдори сиёсати президентӣ оид ба таҳкими дӯстӣ, рушди ҳамкорӣ ва ҳифзи сулҳ дар минтақа ва ҷаҳон ҳастем. Таҳти роҳбарии Сарвари давлатамон кишвар бо хирад ва саъю талош ба ояндаи устувор дар баробари чолишҳои ҷаҳонӣ қадам мегузорад. Ин роҳ ба мо илҳом мебахшад ва мо ифтихор менамоем, ки як қисми миллате мебошем, ки бо майлу хоҳиши умумии некӯаҳволӣ ва ҳамфикрӣ муттаҳид шудааст.