Дар он солҳои сангини Ҷанги Бузурги Ватанӣ беш аз 290 ҳазор нафар аскарони тоҷик ба фронт сафарбар шуда буданд, ки беш аз 90 ҳазор нафарашон ҷон бохтаанд. Ин аз баҳои баланде, ки бо он Ғалаба ба даст оварда шудааст, шаҳодат медиҳад.
Дар он солҳои пурташвиш халқи мо дар ақибгох устуворона меҳнат мекард. Кори корхонаҳои саноатӣ ба эҳтиёҷоти фронт нигаронида шуда буд. Аз минтақаҳои бо оташи ҷанг фарогирифта ба мамлакати мо як қатор заводу фабрика кучонда, дар як муддати кутоҳ истеҳсолот ба роҳ монда шуд. Халқи мо ба фронт ба микдори зиёд техникаи ҷангӣ, яроқу аслиҳа, доруворӣ, сару либос, озуқаворӣ ва дигар маҳсулоти зарурӣ фиристод. Яъне бояд дарк кард, ки саҳми халқи мо низ барои ба даст овардани Ғалаба назаррас аст.